لیسانس 4 ساله

سلام روزها بر نگاهم میگذرد و هر روز بیشتر با خود کنار می‌آیم. در آینه مینگرم و خود را قضاوت می‌کنم اعمال خود را می‌نگرم و به خود فکر می‌کنم چه می‌بینم؟ تحقیر همانگونه که پدرم گفت.  شاید از زمانی شروع شد که مرا در بازی راه ندادند و در نگاهشان کوچک شدم شاید از زمانی رخ داد که تعداد نفرات فرد بود و دو سر تیمی باید تعداد مساوی از افراد انتخاب میکردند شاید سخت می‌گیرم ولی انسان‌هایی هستند که کارشان بازی و بازی کارشان است حساس هستند آرتیست‌های وسواسی زندگی که به دنبال کمال میگردند هرچند میدانند به دنبال کمال گشتن راهی بی انتهاست ولی شکستن نوک مدادشان هنگام نوشتن یا تراش دادن روحشان را میخراشد نمیدانند که آیا این شمع است که برایشان میسوزد یا  آنها مانند موم شمع ذوب میشوند و میسوزند کمال را میبینند و فاصله ی خود را از کمال میبینند این است که درد بر روحشان مینشاند ولی باید با خود کنار آمد. باید فهمید که هیچ میانبری وجود ندارد راه نزدیک شدن به دست استاد، گذر سال ها  و بار ها دیدن سبز شدن برگ ها و زرد شدنشان است تا چرخش روزها به جوهر روح غنا دهد باید با عدم کمال روبرو شد و با آینه و انسان ها معامله کرد پریدن انسان را خسته میکند و چند متری بیشتر جلو نمیبرد در خانه ماندن نیز ما را به مقصد نزدیک تر نمیکند این قدم زدن و دویدن است و در میان راه با انسان ها صحبت کردن است که من را ما میکند. به رنگ آسمان آبی مینوسم که خود را فردا میبینم لیسانس 4 ساله...

سلام موسیقی Dance with a stranger برای من خیلی آشناست. احتمالا برای شما هم این آهنگ ساخت یانی و کنسرت Tribute یانی، یکی از اولین ویدئو هایی بود که از اجرای زنده دیدم سی دی این کنسرت در ایران سر و صدای زیادی بپا کرد چون سبک جدیدی از موسیقی بی کلام رو با خودش داشت سبکی که بین حلال و حرام کمی سخت قرار میگرفت تحلیل شرایط اجتماعی ایران بیست سال پیش برای من کمی سخت است ولی تجربه ی خودم را به عنوان کسی که پایبند سخت به قوانین بود با شما به اشتراک میگذارم. این کنسرت برای تیغ قضاوت حلال و حرام خیلی گسترده بود چون ابعاد مختلفی از هنرمندانی که پوشیدگی قتبل قبول با استاندارد های صدا و سیمای ایران دارند در آن نمایان بود و نواختن ساز هایی که خیلی به ندرت در تلویزیون صدا و سیما دیده میشد. ولی همچنان چیزی با خود داشت که باعث میشد محتوای پخش از صدا و سیما نباشد باز هم تیغه ی قضاوت میتوانست تیز تر شود و بین تمامی آهنگ های آن کنسرت دو موردی که صدای اکید خواننده داشت، Love is All و موسیقی جشن پایانی را حذف کند ولی باز هم کافی نبود صدا و سیما میتوانست خیلی چیز ها را حذف و سانسور کند ولی چیزی که در این موسیقی نهفته است از جنسی است قابل سانسور نیست. احساسات انسان قابل پوشیدن و سانسور نیست و چیزی که در این موسیقی نهفته بود از جنس احساسات بود برای این که تجربه ی این پست کامل شود از شما میخواهم که لینک زیر را باز کنید و با من همراه شوید و با هم بیابیم که چه چیزی است که در این موسیقی متفاوت است؟ https://youtu.be/8x7eUKYhBKg ای کاش به اشتراک گذاشتن یک ویدئو آسان تر بود  ای کاش می‌توانستم بهتر بنویسم در شروع، اتمسفر پذیرای گروه ارکستر شروع به نواختن میکنند و بستر نواختن ترامپت فراهم میشود ترامپت لیسانس 4 ساله...

سلام دو هفته ی اخیر دوبار فهمیدم که هنوز که هنوزه زبون C را کامل بلد نیستم.   float c[10]; float* ptr_1; float* ptr_2; ptr_1 = c; ptr_2 = &c; شاید تعجب داشته باشه، شاید هم نه. ولی ptr1 == ptr2 هست و برای اشاره به یک آرایه میشود از جفتشان استفاده کرد. مورد دوم هم این هست که فکر میکردم دو structure رو نمیشود به همدیگر assign کرد و کمی درست است ولی نه الزاما. assign کردن دو structure شبیه memcpy میماند و در حالتی که در structure ها آرایه هایی با ابعاد متفاوت نباشند کاملا شدنی است.   بعد از این برای این که بار دیگر به خودم ثابت کنم که این زبان پایان بسیار دوری دارد، وارد Github شدم و کد زبان cpython را کمی مطالعه کردم تا به خود دیگر جرات ندهم که بگویم C میدانم. لیسانس 4 ساله...